02 Apr 2025
Maak nu de klik met digitaal boekhouden
Bel of mail ons gerust voor meer informatie en betaalbare prijzen.
Interviewer met dienst: Tom Blight
Naar eigen zeggen is ze al een bos wilde haren kwijt, maar zelfs dan geeft Customer Support Rep Julie Zels kleur aan de klantendienst. Verliefd op Antwerpen, nog meer op la douce France en vast deel van het interieur op talloze concerten. Voeg daar een koppel breinaalden aan toe, en we hebben genoeg gereedschap voor een boeiend gesprek.
Tom: “Heeft jouw ochtendstond goud in de mond of floreer je eerder als nachtraaf?”
Julie: “Ik ben een ochtendmens. Vroeg opstaan en met een straffe koffie de zon zien opkomen, ik vind dat een charmant begin van de dag. Ah ja, ik heb hier een groot raam dus – zelfs al zou ik willen – ik kan er niet naast kijken.”
Tom: “Techno of rock?”
Julie: “Hm. Er is superveel goeie muziek in verschillende stijlen. Kleine biecht: ik ben eigenlijk de nerd die elke vrijdag de nieuwe albumreleases beluistert; er is echt veel dat me prikkelt. Maar om dan toch op je vraag te antwoorden: ik vind mezelf het meest terug in het post-punk-hardcore-genre;. Dat komt uit mijn tienerjaren en ik leerde via mijn muzieksmaak ook het merendeel van mijn vrienden kennen. Maar ik ben evengoed grote fan van The National en ik leg ook af en toe een zotte hiphopplaat op.”
Tom: “Wat wil je aan mij (en dus ineens aan heel Codabox) kwijt over je liefdesleven?”
Julie: “Ik maak deel uit van een nieuw samengesteld gezin. Mijn vriend heeft een dochter en ik bracht mijn kat mee, dus we zijn met z’n vieren (lacht).
Mijn lief en ik hebben allebei ons hart verloren aan Frankrijk. Sowieso trekken we elk jaar – maar echt élk jaar – naar het zuiden en tussendoor gaan we wandelen in Normandië of sfeer snuiven in Parijs, en zo. De winkels daar zijn ons ding, het eten nog meer. Tja, de stad van de liefde op elk vlak, Tom.”
Tom: “En hoe plezant ziet de rest van je vrije tijd eruit?”
Julie: “Ah, heel plezant. Wij gaan vaak naar optredens; ik kreeg dat met de volle paplepel naar binnen gekieperd. Mijn vader is fotograaf en zit meermaals per week in die functie op concerten, en ik heb zijn muzikale goesting duidelijk geërfd. Los daarvan ben ik professioneel serie- en filmkijkster – haha – terwijl ik ondertussen brei of haak.”
Tom: “Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, Julie. Codabox had en heeft duidelijk een onweerstaanbare aantrekkingskracht op jou.”
Julie: “Toen ik voor het eerst kwam solliciteren, kon ik me nog geen goed beeld vormen van wat ik moest verwachten. Wat me toen al wel opviel, was de geweldige sfeer die zo eigen is aan ons bedrijf. Codabox is altijd mijn eerste grote liefde gebleven. Ik heb hier veel kansen gekregen om te groeien, heb al die veranderingen in het boekhoudlandschap van dichtbij meegemaakt, da’s boeiend, hè. Iedereen is hier verschillend en toch doen we allemaal hetzelfde graag. En goed, haha.”
Tom: “Op je denkbeeldig naamkaartje lezen we Customer Support Rep. Hoe vertel jij over je job tegen je beste vriendin?”
Julie: “Ik werk nu al zolang in dezelfde sector en toch vragen vrienden en familie zich nog altijd af wat ik professioneel precies uitspook. Mijn mama zou zeggen ‘dat ik iets doe tussen boekhouding en IT, en dat ik veel moet bellen en mailen’.
Aan een leek uitleggen wat Codabox is, doe je niet in een paar minuten. Er is zoveel info te vertellen maar tegen dat ik op dreef ben, zijn mijn luisteraar(s) al lang gaan lopen (lacht).”
Tom: “Wat is voor jou de moeilijkste horde om te nemen, professioneel?”
Julie: “De frustraties van klanten krijg je elke dag – vaak ongecensureerd – over je heen. Begrijpelijk, mensen bellen niet naar een helpdesk om te zeggen hoe wij hun dagen kleuren. Als er iets schort aan het systeem, of zo, voelen wij de bui al hangen. Dan zetten we ons al wat schrap om de telefonische lading ergernis te counteren. Het vraagt wel wat van je (en van je geduld) om mensen correct te antwoorden én hun het gevoel te geven dat ze gehoord worden.”
Tom: “Welke skills moet je ab-so-luut hebben voor je job?”
Julie: “Empathie. Betrokkenheid. Transparant kunnen communiceren. Een goeie portie zelfreflectie. Ik stel mezelf regelmatig in vraag, wellicht omdat ik al zolang in de branche zit. Wat had ik beter kunnen doen of zeggen? Hoe bekijk ik dingen ‘s vanuit een ander perspectief? Dat soort zaken, dus.”
Tom: “De werkcultuur bij Codabox beschrijven: hoe zou dat klinken?”
Julie: “Een plek waar ik thuiskom. De collega’s zijn heel betrokken, de communicatie zit zo goed. Weet je dat het echt zeldzaam is dat iedereen bij iedereen terechtkan? Ik heb op plaatsen gewerkt waar het er anders aan toeging, hoor. Hulpvaardigheid, er zijn voor elkaar, dat is hier het DNA van het huis. E-facturatie zit eraan te komen en we zijn ons daar op aan het voorbereiden; het is aangenaam om dat met z’n allen te doen.”
Tom: “Kreeg je ooit professioneel advies dat je zo goed vond dat het je dagelijkse mantra werd?”
Julie: “Ik had je hier graag omvergeblazen met een oneliner van formaat, maar ik ben niet zo te vinden voor cheesy quotes, haha. Maar als ik dan toch moet: just take the day as it comes.
Ik voel me de ene dag zus en de andere dag zo. Ik probeer mezelf niet te pushen in een bepaalde richting, ik bekijk het leven graag van dag tot dag. Tegenover een paar jaar geleden ben ik wel een stukje gekalmeerd en ik vind het interessant om die twee Julies met elkaar te vergelijken. Amai, ik klink mindful (lacht luid).”
Tom: “Ik ben onder de indruk en dank je nederig voor dit (h)eerlijke gesprek. Namasté.”
share