Interviewer met dienst: Tom Blight

Grappig, ad rem en altijd goesting om haar job als Customer Support Rep met verve te vervullen. Ze weet hoe ze klanten moet sussen, probeert dat ook met haar twee puberdochters en tekent present voor eindeloze Netflix-avonden in de zetel. Noem haar gerust een sociaal beestje en een familiemens pur sang. May I present to you: Yasmina Chilah.

Tom: “Ochtendmens of nachtbraker?”
Yasmina: “Ik ben een ochtendmens, maar mijn ogen zijn nog niet open of ik sta al naast de koffiemachine. Zonder espresso kom ik niet tot leven, Tom. Ik ben altijd vroeg wakker. Weekend, vakantie, maakt niet uit: als de wereld nog slaapt, zit ik al aan de cafeïne.”

Tom: “Zomer of winter?”
Yasmina: “Lente. Ik vind dat seizoen een goed evenwicht tussen die veel te warme zomerdagen en het bitterkoude winterweer.”

Tom: “Werk je graag van thuis of snuif je toch liever de kantoorlucht op?”
Yasmina: “Allebei. Thuis zit ik onopgemaakt en in comfortabele outfit (nvdr: lees: pyjama) achter mijn scherm, dat vind ik tof. Maar ik kom even graag naar kantoor voor de collega’s, die sociale interactie kan ik niet missen.”

Tom: “Wie loopt er allemaal rond bij Yasmina thuis?”
Yasmina: “Wij zijn met z’n vieren. Ik heb twee dochters, Noor van 15 en Nurya van 13. Pubers pur sang. Kan je je daar iets bij voorstellen?

Bezig met schmink, elke dag een andere outfit, geroep omdat er een of ander kledingstuk onvindbaar is of plots aartslelijk wordt bevonden. Het straffe is: mijn kinderen lijken op mij. Ik ben zo mogelijk nog erger, haha.”

whatsapp image 2025 03 19 at 15.16.13 (1)
whatsapp image 2025 03 19 at 15.16.13

Tom: “Wat maakt jullie gezin bijzonder?”
Yasmina: “Wij vinden familie heel belangrijk, dat is eigen aan onze cultuur. Zorgen voor elkaar: idem. Als mijn ouders uit Spanje of Marokko komen – ze zitten quasi altijd daar sinds hun pensioen – leggen mijn broers, zussen en ik hen om beurten in de watten. En dat is nooit een verplichting, wij doen dat met veel plezier.”

Tom: “Mooi, we kunnen daar nog iets van leren. Wat doe je zoal in je vrije tijd?”
Yasmina: “Op zaterdag gaan we met ons gezin op stap: wandelen, shoppen, iets gaan eten. De gewone dingen des levens, Tom (lacht).”

Tom: “En als je na een Codabox-dag thuiskomt?”
Yasmina: “Wat denk je zelf? Me verfrissen en gewoon terug mijn pyjama aan, jong. Mijn man en ik koken om beurten. Wie het eerst thuis is, begint eraan.

Dus als ik geen zin heb om eten te maken, blijf ik gewoon langer op kantoor (lacht). En na de maaltijd duik ik de zetel in met een kop thee of koffie om te Netflixen, meer moet dat niet zijn.”

Tom: “Welk ding kan je uit je leven niet wegdenken?”
Yasmina: “Mijn auto. En dan mijn gsm, maar die is veel minder belangrijk. Mijn auto is mijn alles. Ik ben soms zo lui dat ik naar de bakker rijd …en die is nog geen 300 meter van mijn deur.”

Tom: “En hoeveel jaren doet Yasmina dat intussen al?”
Yasmina: “Ik werk nu 7,5 jaar bij Codabox. Ik ben begonnen als interim en na 6 maanden kreeg ik mijn vast contract, dus allee, bijna 8 jaar om juist te zijn.”

Tom: “Vertel ’s over de oncontroleerbare aantrekkingskracht die ons bedrijf op je had.”
Yasmina: “Nu moet ik eerlijk zeggen: ik wist zelfs niet wat Codabox deed. Digitalisering, CODA-bestanden, Excelfiles? Ik kende daar niks van. Ik was dan ook 100 % zeker dat ik geen kans maakte. Mijn sollicitatie viel op een vrijdag en na het gesprek vroeg men mij doodleuk: ” Yasmina, kan je maandag beginnen?”

En ik dacht: oh shit, maandag al (lacht). Maar ik heb het me nog geen dag beklaagd.”

whatsapp image 2025 03 19 at 15.16.12

Tom: “Hebben wij geluk, zeg. De beste keuze van je leven, dus?”
Yasmina: “Absoluut. Ook al zijn er veel veranderingen aan de gang, toch blijf ik de sfeer, het typische Codabox-DNA, de warmte voelen. Ik ben gelukkig in mijn team en doe mijn job erg graag.”

Tom: “Jij smijt je elke dag als Customer Support Rep.”
Yasmina: “Helemaal juist. We zijn allemaal Customer Support Reps, maar hebben ieder onze specifieke taken. Ikzelf buig me over het administratieve gedeelte van de algemene facturatie van de hele portefeuille van Codabox: CODA, CARO, SODA, VOILA, VOICI.

Ik beantwoord mails en om beurten nemen we de telefoon aan om klanten voort te helpen. Ja ja, Tom, zelfs met technische vragen sla ik me uit de slag(lacht). Als ze niet te ingewikkeld zijn, natuurlijk, dan schuif ik ze door naar Andy.”

Tom: “Hoe schep jij orde in de chaos van een klantendienst?”
Yasmina: “Ik ontcijfer eerst de vraag van de klant, want die is vaak heel onduidelijk. En dikwijls weet hij zelf niet goed wat hij precies bedoelt, haha. Dan begint het opzoekwerk.

Nadien ga ik proactief in het klantendossier kijken waar het probleem mogelijk van komt en los ik soms dingen op waarvan de klant zich niet eens bewust was. Vriendelijk en empathisch zijn, is een must.

whatsapp image 2025 03 19 at 15.16.13 (2)

Ik krijg regelmatig een potje frustratie over me heen, maar als ik de klanten dan sussend toespreek, worden ze kalmer en op het einde van het gesprek zijn we vriendjes. Je moet je pappenheimers kennen, hè Tom (lacht).”

Tom: “We zijn recent opgenomen in de familie van Wolters Kluwer. Hoe ervaar jij dat?”
Yasmina: “Er is veel veranderd, daar kan niemand om heen. Maar het gevoel van vroeger, de passie, de connectie met de collega’s, aaaah, die blijf ik hebben.”

Tom: “Kreeg je ooit professioneel advies dat je voor eeuwig en een dag wil onthouden?”
Yasmina: “Ja, dat komt van Ann, mijn manager. Wees proactief en ga er niet van uit dat je het antwoord altijd weet. Bekijk de dingen vanuit verschillende invalshoeken en dan zie je veel meer. Zeg, en wil je weten wat mijn advies aan de wereld is?

Blijf lachen en doe je werk met plezier, dan doe je het ook goed.”

Tom: “Daar maak ik on-mid-del-lijk een screensaver van. Een welgemeende merci voor deze fijne babbel.”

Jaarlijks polsen we via een enquête naar de tevredenheid en verwachtingen van onze klanten. We willen weten waar we scoren en op welk vlak we nog een tandje kunnen bijsteken. Eén opmerking dook steevast op: onze respondenten verwachten eenvoudige oplossingen die werken. Tools die tijd besparen. Die doen wat ze moeten doen. Punt. 

In een sector die volop vooruitgaat, is Codabox het beste kompas 

Digitalisering raast als een efficiënte wervelwind doorheen de boekhoudsector. Nieuwe technologieën vinden hun weg alsmaar vaker en sneller naar de (dankbare) gebruikers. En als je je bedrijf productief wil houden, moet je volgen. 

Wij helpen accountants het verschil te maken 

En dan komen wij op de proppen. Onze missie? Onze klanten helpen om het verschil te (blijven) maken voor hun klanten. En dat betekent in de eerste plaats dat ze vlot en veilig toegang moeten hebben tot alle relevante data.  

Codabox zweert bij drie principes: 

  • Eenvoud 
  • Snelheid  
  • Betrouwbaarheid 

We zijn zot van alles wat naar gebruiksgemak en efficiëntie ruikt. Betrouwbaarheid, kwalitatieve data, deskundige support, integraties: het zijn de pijlers waar ons hele hebben en houden op steunt. 

CODA is de onmisbare allemansvriend 

Iedereen dweept met de Net Promoter Score (NPS). Dat is een benchmarktool waarmee je de klanttevredenheid meet. 

In onze sector ligt de gemiddelde Net Promoter Score (NPS) doorgaans tussen +20 en +40, met uitschieters boven de +50 voor bedrijven die sterk inzetten op klantbeleving. 

Onze eigen score? Met +37 ligt deze boven het marktgemiddelde – een mooi teken dat onze klanten de samenwerking met Codabox waarderen, ook in een sector die volop in beweging is. Veel van de ondervraagden bevelen onze tools sterk aan. Niet uit verplichting, of zo, maar omdat we nooit met valse beloftes komen aanwaaien over onze producten.  

nps
services

De accountants die deelnamen aan onze enquête logen er niet om en wij vatten hun lovende woorden maar al te graag samen:  

  • CODA is onmisbaar voor de automatische levering van bankafschriften 
  • Enorme tijdwinst 
  • Groot gebruiksgemak en vlotte integratie 

De accountant vraagt, wij draaien 

We kijken altijd streng naar onszelf en vroegen de respondenten van de enquête om dat ook te doen. Met deze opmerkingen en suggesties zijn wij intussen al aan de slag gegaan: 

  • Completere CODA-bestanden 
  • Beter beheer van ontbrekende afschriften 
  • Snellere opvraging 
  • Meer integraties 

Wat leeft er écht bij de Belgische accountant?

Om een beter beeld te krijgen van wat er speelt in het hoofd en hart van de Belgische accountant, vroegen we in onze bevraging niet alleen naar tevredenheid over Codabox, maar ook naar hun visie op enkele actuele thema’s. Wat zijn hun verwachtingen rond artificiële intelligentie? Hoe kijken ze aan tegen de opkomst van e-invoicing? En welke evoluties maken écht het verschil in hun dagelijkse praktijk?

1. Codabox matcht met Wolters Kluwer 

Het is geen geheim meer: Codabox is het nieuwste lid van de Wolters Kluwer-familie. 89% van de ondervraagden bleek op de hoogte en 67 % bleef neutraal bij deze wetenschap. Natuurlijk verandert dat ab-so-luut niets aan ons engagement: we blijven even enthousiast en betrokken onze missie waarmaken. 

2. Artificial intelligence (AI): ai, oei of wow? 

Wow, dus. Onze ondervraagden zijn best wel fan van AI. 73% ziet kunstmatige intelligentie als een kans voor de accountancysector. De grootste voordelen op een rijtje: 

  • Tijdswinst dankzij automatisering (91 %)  
  • Veel nauwkeuriger resultaat 
  • Juistere data-analyse 
  • Lagere kosten 
ai nl

3. De e-factuur  

1 januari 2026 wordt e-factureren tussen btw-plichtige bedrijven verplichte kost in België. En daar komt heel wat voorbereiding bij kijken. Maar onze ondervraagden zijn proactief, want 70% is er al mee bezig. 

einvoicing nl

De grootste uitdaging blijkt het overtuigen van eigen klanten, zo zegt 78 %. Er is nood aan meer duidelijkheid, ondersteuning van de autoriteiten en softwareleveranciers. Betaalbare (of gratis) tools staan ook op de wishlists.  

En dan komen wij met goed nieuws, want onze collega’s van Clearfacts hebben een uiterst handig e-book gepubliceerd dat accountants helpt om hun klanten te informeren.

4. Goed volk vinden … en houden  

De juiste m/v/x op de juiste plaats: dat is geen evidentie in een continu evoluerende sector. Accountants strijden om de grootste talenten en beseffen maar al te goed: als je goed volk in huis wil halen, moet je ervoor zorgen dat je kantoor mee is met de tijd. Alle focus op efficiëntie en automatisering, dus. 

Als we je van je sokken willen blijven blazen … 

243 accountants – vooral uit kleinere bedrijven en netjes verdeeld tussen Waalse en Vlaamse kant – namen deel aan de enquête. Alle meningen en suggesties waren waardevol en hielpen ons enorm vooruit. We blijven luisteren naar onze klanten en smijten ons elke dag opnieuw om van Codabox de allerbeste partner in crime te maken. 

… heb je sokken nodig 

Nog een warm weetje… 

Als dank voor het invullen van onze enquête, beloofden we de respondenten een geweldig paar Codabox-sokken. Kwestie van te kunnen doen waar we het beste in zijn: accountants onophoudelijk van hun sokken blazen. 

PS Aan de deelnemers: de sokken zijn in de maak. Zodra je ze ontvangt, vergeet dan niet om ze te vereeuwigen op foto en te posten op LinkedIn en/of Instagram met de hashtag #CodaSocks. Het is het beste bewijs dat je behoort tot de warmste accountantsgemeenschap van het land. 

Interviewer met dienst: Tom Blight 

Naar eigen zeggen is ze al een bos wilde haren kwijt, maar zelfs dan geeft Customer Support Rep Julie Zels kleur aan de klantendienst. Verliefd op Antwerpen, nog meer op la douce France en vast deel van het interieur op talloze concerten. Voeg daar een koppel breinaalden aan toe, en we hebben genoeg gereedschap voor een boeiend gesprek. 

Tom: “Heeft jouw ochtendstond goud in de mond of floreer je eerder als nachtraaf?” 
Julie: “Ik ben een ochtendmens. Vroeg opstaan en met een straffe koffie de zon zien opkomen, ik vind dat een charmant begin van de dag. Ah ja, ik heb hier een groot raam dus – zelfs al zou ik willen – ik kan er niet naast kijken.” 

julie zels
music

Tom: “Techno of rock?” 
Julie: “Hm. Er is superveel goeie muziek in verschillende stijlen. Kleine biecht: ik ben eigenlijk de nerd die elke vrijdag de nieuwe albumreleases beluistert; er is echt veel dat me prikkelt. Maar om dan toch op je vraag te antwoorden: ik vind mezelf het meest terug in het post-punk-hardcore-genre;. Dat komt uit mijn tienerjaren en ik leerde via mijn muzieksmaak ook het merendeel van mijn vrienden kennen. Maar ik ben evengoed grote fan van The National en ik leg ook af en toe een zotte hiphopplaat op.” 

Tom: “Wat wil je aan mij (en dus ineens aan heel Codabox) kwijt over je liefdesleven?” 
Julie: “Ik maak deel uit van een nieuw samengesteld gezin. Mijn vriend heeft een dochter en ik bracht mijn kat mee, dus we zijn met z’n vieren (lacht).  

Mijn lief en ik hebben allebei ons hart verloren aan Frankrijk. Sowieso trekken we elk jaar – maar echt élk jaar – naar het zuiden en tussendoor gaan we wandelen in Normandië of sfeer snuiven in Parijs, en zo. De winkels daar zijn ons ding, het eten nog meer. Tja, de stad van de liefde op elk vlak, Tom.” 

fr
knitting

Tom: “En hoe plezant ziet de rest van je vrije tijd eruit?” 
Julie: “Ah, heel plezant. Wij gaan vaak naar optredens; ik kreeg dat met de volle paplepel naar binnen gekieperd. Mijn vader is fotograaf en zit meermaals per week in die functie op concerten, en ik heb zijn muzikale goesting duidelijk geërfd. Los daarvan ben ik professioneel serie- en filmkijkster – haha – terwijl ik ondertussen brei of haak.” 

Tom: “Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, Julie. Codabox had en heeft duidelijk een onweerstaanbare aantrekkingskracht op jou.” 
Julie: “Toen ik voor het eerst kwam solliciteren, kon ik me nog geen goed beeld vormen van wat ik moest verwachten. Wat me toen al wel opviel, was de geweldige sfeer die zo eigen is aan ons bedrijf. Codabox is altijd mijn eerste grote liefde gebleven. Ik heb hier veel kansen gekregen om te groeien, heb al die veranderingen in het boekhoudlandschap van dichtbij meegemaakt, da’s boeiend, hè. Iedereen is hier verschillend en toch doen we allemaal hetzelfde graag. En goed, haha.” 

Tom: “Op je denkbeeldig naamkaartje lezen we Customer Support Rep. Hoe vertel jij over je job tegen je beste vriendin?” 
Julie: “Ik werk nu al zolang in dezelfde sector en toch vragen vrienden en familie zich nog altijd af wat ik professioneel precies uitspook. Mijn mama zou zeggen ‘dat ik iets doe tussen boekhouding en IT, en dat ik veel moet bellen en mailen’.  

Aan een leek uitleggen wat Codabox is, doe je niet in een paar minuten. Er is zoveel info te vertellen maar tegen dat ik op dreef ben, zijn mijn luisteraar(s) al lang gaan lopen (lacht).” 

Tom: “Wat is voor jou de moeilijkste horde om te nemen, professioneel?” 
Julie: “De frustraties van klanten krijg je elke dag – vaak ongecensureerd – over je heen. Begrijpelijk, mensen bellen niet naar een helpdesk om te zeggen hoe wij hun dagen kleuren. Als er iets schort aan het systeem, of zo, voelen wij de bui al hangen. Dan zetten we ons al wat schrap om de telefonische lading ergernis te counteren. Het vraagt wel wat van je (en van je geduld) om mensen correct te antwoorden én hun het gevoel te geven dat ze gehoord worden.” 

hiking

Tom: “Welke skills moet je ab-so-luut hebben voor je job?” 
Julie: “Empathie. Betrokkenheid. Transparant kunnen communiceren. Een goeie portie zelfreflectie. Ik stel mezelf regelmatig in vraag, wellicht omdat ik al zolang in de branche zit. Wat had ik beter kunnen doen of zeggen? Hoe bekijk ik dingen ‘s vanuit een ander perspectief? Dat soort zaken, dus.” 

Tom: “De werkcultuur bij Codabox beschrijven: hoe zou dat klinken?” 
Julie: “Een plek waar ik thuiskom. De collega’s zijn heel betrokken, de communicatie zit zo goed. Weet je dat het echt zeldzaam is dat iedereen bij iedereen terechtkan? Ik heb op plaatsen gewerkt waar het er anders aan toeging, hoor. Hulpvaardigheid, er zijn voor elkaar, dat is hier het DNA van het huis. E-facturatie zit eraan te komen en we zijn ons daar op aan het voorbereiden; het is aangenaam om dat met z’n allen te doen.” 

normandie

Tom: “Kreeg je ooit professioneel advies dat je zo goed vond dat het je dagelijkse mantra werd?” 
Julie: “Ik had je hier graag omvergeblazen met een oneliner van formaat, maar ik ben niet zo te vinden voor cheesy quotes, haha. Maar als ik dan toch moet: just take the day as it comes.  

Ik voel me de ene dag zus en de andere dag zo. Ik probeer mezelf niet te pushen in een bepaalde richting, ik bekijk het leven graag van dag tot dag. Tegenover een paar jaar geleden ben ik wel een stukje gekalmeerd en ik vind het interessant om die twee Julies met elkaar te vergelijken. Amai, ik klink mindful (lacht luid).” 

Tom: “Ik ben onder de indruk en dank je nederig voor dit (h)eerlijke gesprek. Namasté.” 

Interviewer met dienst: Tom Blight

Stijn Moens is Customer Support Rep bij Codabox. De looks van een metalhead en diplomatischer dan Kofi Annan in zijn beste jaren. Meester in de beeldende kunst, gitarist en kaastoerist met het talent om creativiteit en structuur symbiotisch te laten samenvallen. Als je dan ook nog peter bent van een varken, wil iedereen je strikken voor een interview. Gelukkig waren wij eerst.

Tom: “Gitaar of drum?”
Stijn: “Gitaar. Ik ben begonnen als drummer, maar ik wou graag zelf muziek schrijven. En een componerende drummer lijkt me toch eerder een unicum.”

Tom: “Heavy metal of zeemzoete knuffelrocksongs?”
Stijn: “Heavy metal. Maar ik kan veel soorten muziek appreciëren, hoor. Ja ja, ook een Taylor Swift hoort daarbij.”

Tom: “Ik hang met jou te filosoferen aan de toog. Wat bestel je: mezcal of tequila?”
Stijn: “Mezcal, die rokerigheid die je ook terugvindt in whisky: fantastisch.”

Tom: “Vertel ’s wat over je gezin, Stijn.”
Stijn: “Ik woon samen met mijn vriendin Katrien in Mechelen. Wij zijn planouders van Melanie, een meisje uit Paraguay. Thuis lopen twee geadopteerde katjes rond, Cheddar en Raclette, en ik ben ook peter van een varken, Wabbe.”

6ee8a5 da5fd979220a4403b3ec684425f68f5a~mv2
cheese festival

Tom: “Uhu. De naam van je poezen doet me vermoeden dat jullie culinair uit de bol gaan met kaas.”
Stijn: “De nagel op de kop, Tom. Een paar jaar geleden bezochten we een kaasfestival in Italië, georganiseerd door een slowfoodbeweging. Stel je voor, een hele stad ondergedompeld in het thema kaas: het paradijs op aarde , zeg ik je (lacht). En wacht, da’s nog niet alles. We plannen ook onze vakanties rond kaas; laatst bezochten we Camembert, bijvoorbeeld. Ieder zijn smaak, zeker?”

Tom: “Absoluut. Buiten dat kaastoerisme, wat doe je nog zoal in je vrije tijd?”
Stijn: “Ik speel in een band. We schrijven zelf onze nummers, treden op en proberen om de x aantal jaar een plaat uit te brengen. De laatste was in 2022 en we zijn nu volop bezig met nieuw materiaal. Dat samen creëren – ikzelf ben niet de man van teksten, doe mij maar korte riffs – vind ik geweldig.”

Tom: “En hoe heet de band?”
Stijn: “Witch Piss.”

Tom: “Come again?”
Stijn: “Haha, er is een Franse serie op Netflix, die gaat over heksen. Op een bepaald ogenblik begint een van die vrouwen – een heks dus – out of the blue te plassen. En voilà, het idee was geboren.”

(c)bart kestelyn [+32 499 578.198]

Tom: “Naast al dat Witch Pissen, hoe kom je tot rust na een drukke dag?”
Stijn: “Ik begin op de trein al te lezen of een serie te kijken. Thuis installeer ik me achter het fornuis, want ik ben meestal de kok. En ik vind dat echt ontspannend. ’s Avonds vind je me vaak voor de televisie. Ik ben een enorme fan van films en series, en dan vooral van die jaren ‘80-brol. Horror, en zo, love it.”

Tom: “Vul aan: ik kan niet leven zonder …?”
Stijn: “Katrien. Ik moet hier punten scoren (lacht). Als je het over dingen hebt: ik ben niet zo gehecht aan spullen. Ik zou m’n gitaar wil missen, maar bon, het is nu niet dat mijn wereld instort zonder.”

Tom: “Dat past helemaal bij de no-nonsensegast die ik van kantoor ken. Hoelang ben jij al een Codaboxer?”
Stijn: “Sinds 2013. Ik volgde op dat ogenblik een opleiding administratief medewerker bij de VDAB, onder meer om mijn Frans bij te schaven en wat populairder te worden op de arbeidsmarkt. Ik ben meester in de beeldende kunst en daar zit nu niet elk bedrijf ademloos op te wachten. Die cursus bij de VDAB was zo vre-se-lijk dat ik in élke vacature mijn redding zag. Ik schreef heel veel sollicitatiebrieven, en Codabox – niet ver van waar ik woonde, dus dat trof – viste me op.”

Tom: “Wat trok je precies aan?”
Stijn: “Eerlijk? Ik wou onder die VDAB-cursus uit muizen; ik zou alles hebben aangenomen. (Nvdr: En vult kurkdroog aan: “Al klinkt dat nu wel heel erg fout.”)

Tom: “Heeft je motivatie intussen koosjere proporties aangenomen?”
Stijn: “Affirmatief, Tom. Codabox is een nichebedrijf in een sector die snel en continu evolueert, en dat boeit me zeer. Van bij het begin heb ik contact met klanten en dat houdt de schwung erin. Mensen voorthelpen en horen dat ze oprecht blij zijn; dat geeft veel voldoening.”

Tom: “Jij bent Customer Support Rep. Vertel ’s wat deze droomjob inhoudt.”
Stijn: “Ik heb een specifieke rol. Beschouw me als een Inside Sales Support; ik begin waar het werk van de salesmensen eindigt. Zij sloten de deal, en ik zet al het nodige klaar in het systeem zodat de klant met onze tools kan beginnen werken. ‘Mergers & acquisitions’ zijn ook een groot deel van mijn takenpakket. Boekhoudkantoren die worden overgenomen of zelf een overname doen, een eenmanszaak die naar een vennootschap overstapt; daar komt heel wat administratief werk bij kijken en daar zet ik mijn tanden in.”

Tom: “Het volledige backendverhaal, de MyCodabox-omgeving up & running houden, zorgen dat de facturatie loopt zoals ze moet lopen: die dingen neem jij mee onder je vleugels dan?”
Stijn: “Ik had het zelf niet beter kunnen zeggen, Tom.”

Tom: “Codabox nam niet lang na de opstart al een hoge vlucht. Dat heeft ongetwijfeld je manier van werken beïnvloed?”
Stijn: “Het bedrijf groeide inderdaad als gras. Maar de eerste twee jaren dat ik hier werkte, veranderde er qua extra personeel weinig. Ik had eigenlijk geen idee dat het aantal klanten sinds de opstart al bijna verdriedubbeld was. Ik worstelde dus een tijdje met het idee dat ik het was die de dingen niet goed aanpakte. Anyway, ik ontdekte dat structuur en duidelijkheid voor mij erg belangrijk zijn. Daarom schrijf ik ook veel op en giet het in heldere overzichten; handig voor mezelf en voor mijn collega’s. Klink ik nu als een streber, Tom (zelfrelativerend lachje)?”

Tom: “Wat is werkgewijs een van je grootste uitdagingen?
Stijn: “Dat niet iedereen werkt zoals je zelf werkt. Ik erger me dood aan de traagheid – niet de helaasheid – der dingen. En laat mijn job nu net veel wachten inhouden. Ik ga fanatiek achter de info aan, maar blijf wel diplomatisch. Blijkbaar straal ik rust uit, dus als die perceptie me sneller naar mijn doel brengt: prima voor mij (lacht).”

Tom: “Een succesverhaal hier of daar dat je graag wil delen?”
Stijn: “Eerlijk gezegd voelt elke fusie die ik regel als een overwinning; ik lever soms een halve veldstrijd. Ik ben altijd zó blij als alles afgehandeld is. Bij de ene klant gaat dat vlotjes op één dag, bij de andere sleept het maanden aan. En je weet intussen hoeveel ik van wachten hou, hè Tom.”

Tom: “Hoe heb jij de werkcultuur bij Codabox zien evolueren?”
Stijn: “In het begin ging het er hier losjes aan toe, familiair bijna. Ondertussen is er wat meer structuur gekomen, maar de sfeer op de Codabox-vloer is nog altijd onevenaarbaar; we zijn en blijven een heel hechte, plezante groep.”

Tom: “Dat vind ik nu ‘s een pracht van een statement om mee af te sluiten. Dank je voor dit melodieuze interview.

Interviewer met dienst: Tom Blight

“Niet de meest luidruchtige in de groep”, omschrijft Stein Van Aerschot zichzelf. Nochtans laat de eerder introverte Software Test Engineer tijdens dit interview de tong kleurrijk klakken. Hij verkiest yoga boven fitness om zijn souplesse voor ’t leven te bewaren, en heeft een hart voor de wereld buiten de zijne. Een gesprek aan de zijlijn van de moestuin.

Tom: “Stein, waar gaan je groene vingers het meest van jeuken: van je groentetuin onderhouden of van het gras afrijden?”
Stein:
 “Van mijn moestuin, hè Tom, daar zie je ‘t leven pas groeien.”

Tom: “Je deelt regelmatig verse tomaten uit op kantoor. Ik heb ze geproefd en ik moet zeggen: goei marchandise.”
Stein: “Ah, maar die kerstomaten hebben een speciale betekenis. Wijlen mijn peter kweekte een soort die je in de winkel niet kon vinden. De zaadjes werden verdeeld in de familie, en ik teel ze nu nog altijd. Telkens ik ze proef, zit ik met mijn gedachten even bij hem.”

Tom: “Mooie herinnering. Van groenten over naar ongewenste beestjes. Verdelg je liever die in je tuin of de bugs in een computerprogramma?”
Stein: “De softwarebugs natuurlijk, I love them (lacht). Zonder hen had ik geen job, dus ik ben dolgelukkig als ik ze zie.”

pxl 20241015 103149924

Tom: “Over naar familie. Is er een schone jonkvrouw met wie jij je dagen (en nachten natuurlijk) doorbrengt?”
Stein:
 “Zeker, ik ben al 11 jaar gelukkig getrouwd. We hebben geen kinderen en dat was een bewuste keuze. Maar we zijn wel planouders; dat betekent dat we 2 kindjes in Afrika financieel ondersteunen zodat zij meer kansen krijgen in de maatschappij. Ik heb voor de rest geen grote familie en we zien elkaar niet zo vaak, maar we kunnen wel op elkaar rekenen als er iets is. En we wisselen legumen uit, natuurlijk, haha.”

Tom: “Deed jij ook geen vrijwilligerswerk?”
Stein: 
“Klopt, in de bibliotheek in Holsbeek, ik ben er digiwerker. Mensen – meestal ouderen – komen bij mij aankloppen met vragen over laptop of smartphone, struikelblokken op het internet, en zo van die dingen. Ik leer er fijn nieuw volk kennen, da’s tof.”

Tom: “Welk object is voor jou even onmisbaar als een softwarebug?”
Stein: “Mijn hoofdtelefoon op het werk. In de open office kan het er luid aan toegaan en dan zet ik dat ding op om me te kunnen concentreren. En privé: mijn bosmaaier. Wat had je nu gedacht (lacht)? Die wandelpaadjes in mijn tuin vrijmaken zonder hulp, da’s niet te doen.”

Tom: “Zeg, hoelang werk jij eigenlijk al bij Codabox?”
Stein:
 “Iets meer dan 5 jaar.”

Tom: “En voor welk deel van onze charmes viel je precies?”
Stein: 
“Eerlijk? Ik ben destijds van job veranderd omdat ik het pendelen naar mijn toenmalig werk in Brussel kotsbeu was, haha. Natuurlijk is dat niet de enige reden, hè.  Samen met ontwikkelaars in 1 team werken: dat vind ik supertof. Dat was vroeger niet altijd zo, de testers zaten soms apart.”

Tom: “Hoe ziet je professionele voorgeschiedenis er eigenlijk uit?”
Stein: 
“Ik heb elektronica gestudeerd. Een van mijn eerste jobs – ruim 20 jaar geleden – was bij Siemens. Er waren verschillende vacatures en die van softwaretester vonden ze goed bij me passen. Ik ben er dus eerder toevallig ingerold, heb het vak geleerd, en vind het nogal altijd even boeiend. Natuurlijk is de job erg geëvolueerd, maar dat testen is echt mijn ding.”

Tom: “Wat doet een Software Test Engineer?”
Stein:
 “Mijn hoofdtaak is zorgen voor goede eindkwaliteit van de software. Ik krijg veel vrijheid en doe een deel zelf door veel rond te klikken. Maar die taak is in de minderheid. Ik maak ook scripts die dagelijks kunnen worden uitgevoerd, en als er iets wijzigt of verkeerd loopt, krijg ik daar bericht van.”

Tom: “Wat typeert je werkstijl, Stein? Drie dingen.”
Stein:
 “Gedrevenheid. (Nvdr: denkt na) Hm, nu is het moeilijk (fijn lachje). Nadenken om dingen anders te benaderen dan een ontwikkelaar. En als derde: alles goed onthouden.

Soms ben je een kwartier aan het rondklikken en plots zegt het systeem: error. Dan moet je nog weten wat je precies hebt gedaan om die situatie opnieuw te kunnen uitlokken. Maar ik heb een olifantengeheugen, haha.

Oh ja, en nog een vierde: waarschijnlijk zullen de collega’s zeggen dat ik soms ongeduldig ben.”

Tom: “Jij springt elke dag ongetwijfeld blijgemutst uit bed om aan een nieuwe Codabox-dag te beginnen. Waar haal je de meeste voldoening uit?”
Stein:
 “Het resultaat. Je geeft feedback, en na uren of dagen zie je de daadwerkelijke aanpassingen in de software. Als dat begint te werken, da’s mooi, hè. Zien hoeveel nieuwe configuraties er worden opgeladen in de software geeft een voldaan gevoel.”

Tom: “Met welk succesverhaal blaas jij me vlotjes van mijn marketingsokken?”
Stein:
 “Begin vorig jaar hebben we gesleuteld aan de fundamenten van MyCodabox. Dat heeft een tijdje geduurd, maar we zijn er een pak beter uitgekomen. De boekhouder heeft daar amper last van ondervonden.

En een tweede succesje: een paar jaar geleden begonnen we met de testautomatisatie. Veel overleg gepleegd in eigen team en met andere teams, daar verder op gebouwd, en nu draait die dagelijks; het grootste stuk van MyCodabox-functionaliteiten wordt automatisch getest.”

Tom: “Wauw. De cultuur bij Codabox, stoef daar eens wat over.”
Stein:
 “Een heel open sfeer, iedereen kent iedereen. We zitten samen op 1 verdieping en dat bevordert de fijne contacten. ’t Is er altijd een beetje thuiskomen (lacht).”

Tom: “En nog eentje voor we de snaveltjes toedoen: wat is het beste professionele advies dat je ooit kreeg?”
Stein:
 “Helemaal in het begin van mijn carrière zei iemand me: ‘Het is niet belangrijk wat je kent, maar wel wie je kent.’ Met andere woorden; een goed netwerk is onmisbaar. Ik communiceer nu nog altijd met mensen van lang geleden als ik vastloop op een probleem. Zij staan voor me klaar en omgekeerd van ’t zelfde. Dat vind ik echt waardevol.”

Tom: “Blijf nog maar lang bij ons, Stein, en bedankt voor dit ontwapenende gesprek.”

Interviewer met dienst: Tom Blight

Toen ik Peter Verhaegen vroeg of ik hem mijn virtuele micro onder de neus mocht schuiven voor een vrank en vrij interview, was hij daar meteen voor te vinden.

Een rustige, no-nonsense Customer Support Representative, rots in de Codabox-branding, en voor altijd een Ramone: ik smeer alvast mijn stembanden in.

Tom: “Jouw naaste collega Andy ging je al voor in dit prettig vragenrondje. Jullie ronkende functietitel luidt identiek: Customer Support Rep . Doen jullie dezelfde job?”
Peter: “Er is een klein verschilletje. Andy houdt zich meer bezig met de technische kant van de zaken; ik ben eerder de administratieve EHBO, als in: klanten die problemen hebben met het systeem, volmachten, enzovoort. Maar ik ben wel Andy’s back-up.”

Tom: “Peter, naar intussen aloude gewoonte zet ik mijn gasten voor werkelijk loodzware dilemma’s. Hou je vast: de Jupiler Pro League of de National Football League (NFL)?”
Peter: “Ha, een strikvraag, maar ik heb erover nagedacht: De Jupiler Pro League als Club Brugge niet meespeelt: nee. NFL: go Dallas Cowboys.

Maar je vergeet de NBA, Tom! Basket is en blijft mijn eerste grote liefde.”

Tom: “Miljaar.”
Peter: “Tja, ik erfde de passie voor Amerikaanse sporten van mijn vader. Vijf jaar was ik, toen ik mijn eerste NBA-wedstrijd – toen nog op de kabel beschikbaar – zag.

Imposant. Spectaculair. En ik was verkocht, jong. Basket, American football, baseball, let them all in (lacht).”

Life at Codabox: Peter Verhaegen, Customer Support Representative

Tom: “Rock Werchter of Pukkelpop?”
Peter: “Allebei heel tof, maar Rock Werchter heeft een sentimentele waarde.

Mijn ouderlijk huis ligt op 8 km van de wei, en sinds 1999 – ik was toen een gast van 17 – heb ik geen enkele editie gemist.”

Tom: “En welke artiest aldaar blies je compleet van je sokken?”
Peter: Pwoeh, ik heb daar zoveel goeie dingen gezien en gehoord. Ik heb me ooit kapot geamuseerd tijdens de show van Vitalic, een Franse dj die de keet werkelijk deed ont-plof-fen. Absurde ervaring. Maar als je me vraagt wie de Oscar der optredens krijgt, moet ik geen seconde nadenken: Daft Punk op Pukkelpop.”

Tom: “Dansmuziek, zeg. Ik zag je eerder losgehen op Metallica, ofzo, meer de zware rock.”
Peter: “Ah, maar zoals mijn outfit je al vertelt, (nvdr: Ramones-T-shirt: check) kan ik stevige gitaar & drumzeer appreciëren; de punk zit er hier voor altijd in.

Noteer maar dat ik een ruime muzieksmaak heb; van The Offspring over Paul McCartney tot Rage Against The Machine & Muse.”

Tom: “Gaat het er in je gezin ook zo muzikaal aan toe?”
Peter: “Wel, ja, want mijn gezin dat is me, myself and Peter, de meestal happy single. Ik heb geen broers of zussen, dus mijn familie is klein (mijn ouders, en hier en daar wat nonkels en neven die ik af en toe zie) maar wel hecht.”

Tom: “Over naar hobby’s dan. Hoe kleur jij je vrije tijd in?”
Peter: “Vroeger heel veel sport – basket vooral – maar na me 30 jaar intensief smijten, heeft mijn lichaam aan de alarmbel getrokken. Mijn knieën en mijn rug hebben hun beste tijd gehad.

Dus, om op je vraag te antwoorden: avondje tv, avondje op stap met vrienden, en ik speel sinds een tijdje darts – competitie, hè (lacht).”

Tom: “Uiteraard. Zeg, in tijden waar de emoji’s uitgesproken sentiment vervangen: welke gebruik jij het meest?”
Peter: “Het huilend lachend gezichtje. I’m a sucker voor domme shit die in mijn telefoon belandt. Da’s soms echt gieren. Tja, boys will be boys, nietwaar?”

Tom: “Welk item uit je aards bestaan zou je niet meer kunnen wegdenken?”
Peter: “Als ik moet leven zonder multimedia, zit ik binnen de week in zak en as, Tom. Gsm, computer; de weg naar de wereld gaat over internet, hè.”

Tom: “Just. Want zonder web geen Codabox, zo is dat. Wanneer trad jij de wondere wereld van ons bedrijf binnen?”
Peter: “Dat was op 27 maart 2017, ik hoorde bij de eerste lading werknemers. Ik had recent mijn job verloren, zocht een nieuwe uitdaging en via via kon ik op gesprek gaan bij het toenmalige management.

Ik voelde al snel dat ze me wel zagen zitten als collega en omgekeerd: idem. De manier waarop ze mijn interesse aanwakkerden, de materie, de mensen van mijn team – de meesten zitten hier trouwens nog altijd – mja, dat paste als een snaar in een gitaar.”

Tom: “Fijn om te horen. Voor je ons kwam verblijden met je komst, deed je toen gelijkwaardig werk?”
Peter: “Ik heb eigenlijk journalistiek gestudeerd, dus initieel zocht ik jobs waar ik mijn talenknobbel kon laten roderen. Op zich kon ik daarin mijn ei wel kwijt, en ik hield van het klantencontact.

Maar ik ben een nieuwsgierig ventje. Dat klantengegeven gaan proeven in een andere sector boeide me wel, dus voilà, the rest is history.”

Tom: “Hoe zou jij je rol bij Codabox omschrijven?”
Peter: “Op de minder fraaie manier? Ik regel wat de klanten zelf niet geregeld krijgt, haha.

In essentie hebben wij een heel gebruiksvriendelijk & toegankelijk platform gemaakt waarop onze klant meestal wel hun weg op kunnen vinden. Maar niets is natuurlijk 100% foutloos of duidelijk; dus daarom vinden ze dan de weg naar ons team.

Klanten met allerlei vragen depanneren– bijvoorbeeld iemand nieuw toevoegen in het systeem, of uitvlooien waarom er iets niet in orde is of waarom er iets ontbreekt – is mijn reason of being (lacht).

Sommige vragen zijn snel afgehandeld, op andere bijt ik langer mijn tanden stuk, of is het wachten op input van externe partijen. Maar de meeste mensen reageren erg dankbaar en daar haal ik erg veel voldoening uit.”

Tom: “Peter, je werkstijl in 3 woorden?”
Peter: “Methodisch, berekend en toch empathisch. Mijn job is in principe pure logica, maar er zijn natuurlijk mensen mee gemoeid, en dat mag je nooit vergeten.

Ik vind dat echt de sterkte binnen ons team; wij blijven vriendelijk, of het nu een makkelijke of moeilijke vraag is. Snel, professioneel en toch met de glimlach, ik zou zelf héél graag klant zijn bij ons (lacht).”

Tom: “De cultuur bij Codabox, gooi het eruit in 1 zin.”
Peter: “Gedreven. Al-les geven, en toch tijd vinden om tussendoor te ontspannen, te lachen en te zeveren.”

Tom: “En nog eentje voor het happy end: wat is het beste professionele advies dat je ooit kreeg?”
Peter: “Professioneel weet ik het niet zo meteen, maar qua levensles: kop op en recht vooruit. ”

En in het verlengde daarvan, zei mijn grote idool Kobe Bryant ooit : “The only thing you can control on the way to greatness, is how hard you work to achieve it

Tom: “Dat kan zo op een scheurkalender. Merci voor dit warme gesprek.”

Bij Codabox staan we altijd voorop als het gaat om beveiliging. Onlangs hebben we Tweestapsverificatie (2FA) geïntroduceerd voor MyCodabox om de beveiliging van je klantgegevens verder te versterken.

Onze in-house reporter Tom ging op bezoek bij Stefaan Indevuyst, Fiscaal Accountant bij ACCTO om te kijken wat nu juist de impact is van deze beveiligingsupdate.

Stefaan, wat vind jij van de MyCodabox-update?

Stefaan Indevuyst: Bij Accto zijn we heel tevreden over de veranderingen die we hebben mogen ervaren op het Codabox-portaal.

De structuur is nu veel duidelijker, overzichtelijker en eenvoudiger geworden, waardoor we een volwaardig en gecentraliseerd beheer kunnen opzetten.

Dit geldt niet alleen voor de diverse omgevingen en administraties, maar ook voor de gebruikers en beheerders. De juiste toegangsrechten voor de juiste persoon zijn immers de basis voor een goed beveiligingsbeleid.

accto 20230511 personeelsdag accto bierkasteel izegem 393 2

De toevoeging van tweestapsverificatie (2FA) functie is duidelijk in de smaak gevallen 😊

Stefaan Indevuyst: De afgelopen jaren zijn we bij Accto zeer intensief bezig geweest met beveiliging en hebben we ons hele IT-beleid onder de loep genomen.

Als onderdeel daarvan is 2FA eigenlijk vanzelfsprekend geworden. Iedereen beseft inmiddels dat je tegenwoordig niet meer zonder kunt. 2FA activeren is bij ons een vast onderdeel bij elke installatie. Het hoort er gewoon bij.

Bovendien is het 2FA-proces in Mycodabox eigenlijk heel simpel, waardoor iedereen het makkelijk kan activeren.

Ik vind het ook nuttig dat ik als beheerder kan zien wie er effectief 2FA gebruikt. We wijzen onze medewerkers erop dat ze 2FA MOETEN gebruiken.

Safety first bij Accto, da’s duidelijk 😊  Heb je nog suggesties om de beveiliging verder te verbeteren?

accto 015 web nick decombel fotografie 4

Stefaan Indevuyst: Wat Accto betreft mag het gerust nog een stapje verder gaan; 2FA zou geen optie moeten zijn, maar een verplichting voor iedere MyCodabox-gebruiker.

En nu we toch bezig zijn: binnen onze Office365-omgeving (Azure tenant) werken we met een Single-Sign-On (SSO) proces. Het zou handig zijn mocht deze gelinkt kunnen worden met de Codabox login-procedure. Van zodra iemand geblokkeerd is in onze Azure-omgeving, wordt zijn/haar toegang automatisch in MyCodabox geblokkeerd.

Ik loop misschien te hard van stapel, maar dat zou voor ons zeker een welgekome uitbreiding op jullie 2FA-politiek zijn.

Bedankt voor je tijd en waardevolle feedback, Stefaan. Ik zorg ervoor dat suggesties bij de juiste personen terechtkomen!

Tweestapsverificatie voor MyCodabox is een grote stap vooruit in het beveiligen van je gegevens. We moedigen je dan ook aan om deze functie te activeren.

Op onze FAQ vind je alle informatie om 2FA in een handomdraai voor je kantoor te activeren!

Interviewer met dienst: Tom Blight

Als je uit Van Dale één trefwoord voor Sandra Dewals moet plukken, dan is het “enthousiasme”. Ze heeft evenveel hobby’s en interesses als het aantal woorden waarmee ze erover vertelt: veel dus. Bij Codabox wervelt ze rond als Customer Success Account Manager en verblijdt ze klant en collega met haar ontwapenende betrokkenheid. Oordeel zelf.

Tom: “Koffie of thee?”
Sandra: “Koffie. Koffie is this girl’s best friend, Tom (lacht) . Als ik in ’t weekend wegga en ’s ochtends uit de metro stap, brengt mijn neus me waar ik zijn moet. Bij van die gezellige, lokale barretjes waar het aroma in de lucht hangt en waar hartige bagels mijn aandacht opeisen.”

Tom: “Boek of film?”
Sandra: “Ach, lastige keuze. Ik kan een kleine Eiffeltoren bouwen met mijn boeken, en ik blader er dolgraag door (nvdr: stuift weg, komt terug met aantal exemplaren en geeft heel wat beeld bij al evenveel klank). Leesboeken verslind ik van a tot z, maar ik kan evengoed gewoon een paar bladzijden lezen over wetenschap of tekenen of whatever en dan denken: voilà, nu ben ik weer wat wijzer (lacht).”

sandra 2

Tom: “En stel dat je boeken door een ongelukkig toeval in vlammen opgaan?”
Sandra: “Dan zal ik mijn verdriet verbijten bij series als Games of Thrones of Breaking bad (lacht).”

Tom: “Aha, een verdoken bingewatchertje. Jij bent vast een nachtuil in plaats van een ochtendmens dan?”
Sandra: “Je zit er minstens een kilometer naast; ik ben een zeer vroege vogel. Elke dag sta ik op om 5.30 uur, want om 6.00 uur ben ik al op stap met mijn twee shetland sheepdogs. Hop, een dik half uur het bos in. En zodra ik thuis ben, begin ik aan mijn YouTube-gymnastiek. Allemaal frivole dametjes die pilates, yoga of boksles geven. En dan moet mijn werkdag nog beginnen, hè.”

Tom: “Over dan naar het harde labeur bij Codabox. Hoelang ben jij al een van de onzen?”
Sandra: “Bijna vier jaar. Ik ben gevallen voor de mix van technologie en innovatie. Ik wou een job in een meer Nederlandstalige omgeving – ik kwam uit een eerder Franstalige boîte – en Leuven als werkplek vond ik fantastisch. Ik had wat research gedaan op LinkedIn en ik zag een bedrijf vol mensen met enorm veel ervaring.

Niet allemaal piepjong maar een gezonde mix van grijs en minder grijs haar, haha. Al die kennis in huis vind ik bijzonder aangenaam. Aan wie ik wat ook vraag: ik krijg altijd een antwoord. Ik heb hier al veel bijgeleerd, hoor, Tom.”

Tom: “Maar je bracht zelf ook goeie bagage mee, hè, Sandra.”
Sandra: ”Als jij het zegt (knipoogt). Ik werkte 10 jaar in de Telecomsector, tevoren in IT. Telecom deed ik heel graag, samenwerken met ketens zoals Krëfel, Vanden Borre, Mediamarkt.

Ik verkocht gsm- en vaste toestellen voor de groothandelaar. Sales zit mij in het bloed, jong. Sinds mijn 24ste ben ik al met verkoop bezig en ik ben langzaam gegroeid in die rol. Ik begon ooit als secretaresse bij Coca-Cola, stel je voor.”

Maar ik wijk af (nvdr: tiens?). Wat ik heel belangrijk vind, is dat de klanten content zijn. Daar investeer ik veel tijd en energie in.”

Tom: “(lacht terug) De rol van Customer Succes Account Manager is je dus op het lijf geschreven?”
Sandra: ”Oh ja. Ik volg onze bestaande klanten op van zodra ze aan boord zijn. Bellen, langsgaan, uitleg geven over onze diensten: the whole package. Want denk maar aan VOILA. Binnenkort is e-facturatie verplichte kost en dan hebben ze ons nodig, hè.”

“Ik geef ook nog opleiding bij klanten, zie hoe ze werken en gebruik meteen voorbeelden uit hun eigen MyCodabox-omgeving. Dat maakt het persoonlijker en zo hebben ze sneller door waarover ik het heb (lacht).”

Tom: “Sandra, met welke 3 woorden omschrijf jij je werkstijl? Ik denk meteen: überenthousiast?”
Sandra: Awel, dat had ik er niet bijgezet. Maar luister, Tom, hier komen ze:

  • Communicatief (nvdr: do I need to say more?)
  • Precies, als in: volledige info geven. Dus niet die zever van ‘het kost ongeveer 25 euro’. Nee, nee: 24,73 euro is de prijs, en niet meer of niet minder. Precies tot op de eurocentiem dus .”
  • Zorgzaam. Nieuwe collega’s onder mijn vleugels nemen, mensen ontdekken, betrokken zijn, iets organiseren: jahaa, helemaal mijn dada.”

Tom: “Weten de klanten hoe jij je voor hun uitslooft?
Sandra: ”Zeker. Elk topic dat voor verbetering vatbaar is, geef ik door. De collega’s in kwestie buigen zich hier dan over, en checken waar ze een inhaalmanoeuvre kunnen maken. En geloof me, onze klanten zien én appreciëren dat. Ze hebben het gevoel dat we hen au sérieux nemen en dat is in deze tijden toch wel een vet pluspunt.”

“We zijn recent ook gestart met een denklab. Wij nodigen dan een aantal klanten uit, brainstormen en voorzien workshops.

Eigenlijk ben ik een soort van sympathieke draaideur. Ik luister, absorbeer, reageer en transfereer. Mijn rol maakt echt een verschil, Tom, en dat bedoel ik allerminst arrogant, hè. Allee, misschien een klein beetje dan (lacht luid).”

Tom: “Sandra, als je met je vrienden aan de toog hangt en het gaat over je job, hoe verwoord jij dan de werksfeer bij Codabox?”
Sandra: ”Aha. Dat het een uiterst professionele omgeving is, met ongelooflijk goeie en toffe collega’s die allemaal anders zijn en toch dagelijks door dezelfde deur kunnen.

Je kan er jezelf zijn, belandt niet in hokjes, er is veel transparantie, iedereen is toegankelijk. Weet jij hoe uniek dat is?”

Tom: “Ik weet dat (knipoogt) . Wat is – om plezant af te sluiten – het beste professionele advies dat je ooit kreeg?”
Sandra: ”Effe in het Engels. “Speak out loud”. Altijd. En check your facts.

Voor één keer ga ik daar niet meer woorden aan toevoegen (en lacht nog ’s hartelijk).

Tom: “Sandra, ik ben moe maar zeer voldaan. Dank je voor je niet aflatende power tijdens dit unieke gesprek.”

Sylvie Matthys runt samen met haar moeder Procomptafisc, een accountancykantoor in het idyllische Hoeilaart. Een klein familiebedrijfje met een groot klantenbestand. Dat hun klanten content zijn, daar is het de dames in de eerste plaats om te doen. En daar lijken ze behoorlijk in te slagen. Over onze SODA zijn ze lyrisch, daar in Hoeilaart. Tijd om ’s virtueel naar de Brusselse rand  te trekken. 

Tom: “Moeder en dochter die aan hetzelfde roer staan. Doen jullie dat zonder extra hulp?”  
Sylvie: “Op dit ogenblik zijn wij hier de twee leading ladies, ja (lacht). Een halve dag per week krijgen we de hulp van een zelfstandige, maar meer niet. Er zijn ongeveer 150 klanten die hun vertrouwen in ons stellen.” 

Tom: “En hebben zij een specifiek profiel?” 
Sylvie: “Nee, eigenlijk niet, iedereen is welkom bij ons. Omdat we niet focussen op een bepaalde specialisatie of sector, is onze clientèle heel divers.”  

procomptafisc

Tom: “Op welke manier maken jullie het verschil, Sylvie?” 
Sylvie: “Onze klanten weten dat we – bij welk weer ook – altijd hun rots in de branding zijn. Hm, dat klinkt nu wel heel poëtisch (lacht). Om maar te zeggen: we vinden een persoonlijk en transparant contact erg belangrijk. Kort op de bals spelen, snel actie ondernemen, precisiewerk afleveren; daar zijn we lichtjes maniakaal in (lacht).” 

Tom: “Mensen op het digitale spoor brengen, vergt wat overtuigingskracht. Hoe pakken jullie dat aan?” 
Sylvie: “We hebben er alle begrip voor dat de ene al sneller digitaal denkt dan de andere. Er zijn mensen die nog een volledige papieren boekhouding hebben, dus die gaan niet op  een, twee, drie overstag. Daarom organiseren we regelmatig opleidingen. The proof of the eating is in the pudding, toch? Wij investeren zelf ook in digitale tools met als doel; het leven van onze klanten nog meer vergemakkelijken. En dat van ons ook dan, natuurlijk (knipoogt).” 

Tom: “Welke software vinden we ten huize Procomptafisc?” 
Sylvie: “Winbooks is onze boekhoudsoftware, daarnaast CODA en SODA.“ 

Tom: “Toppers, hè, die twee (lacht). Waarom haalden jullie onze SODA in huis?” 
Sylvie: “Wel, vroeger verwerkten we de lonen handmatig. Los van het feit dat daar enorm veel tijd inkroop, konden we (kleine) fouten niet vermijden.  

En bij de jaarafsluiting botsten we altijd op verschillen tussen onze resultaten en die van het sociaal secretariaat. Geen pretje, om dat dan in volle piekperiode te gaan uitzoeken.” 

Tom: “Dat snap ik. Dus het grootste voordeel van SODA luidt: kunnen rekenen op een correcte en up-to-date boekhouding?” 
Sylvie: “De nagel op de kop.” 

Tom: “Hoe verliep de implementatie van de tool eigenlijk? Bleef de configuratie-stress binnen de perken?” 
Sylvie: “Ja, hoor, geen frustraties te melden (lacht). Ik vind het erg gemakkelijk om een nieuwe klant aan te sluiten op SODA. Het vraagt slechts een kleine aanpassing in WinBooks, dus je hoeft allerminst een IT-held te zijn.  

Gebruiksvriendelijk ding, die SODA (lacht).” 

Tom: “Welke klanten zijn de ideale match met SODA?” 
Sylvie: “Bedrijven met personeel; arbeiders en bedienden. Voor hen is SODA echt essentieel. Maar evengoed is het handig voor de lonen van bedrijfsleiders. Het bespaart ons zóveel tijd. De tool is wat mij betreft onmisbaar voor elk accountancykantoor.” 

Tom: “En toch kan ik me niet van de indruk ontdoen dat SODA een tikkeltje onderschat wordt. Niet iedereen kent de tool, blijkbaar.” 
Sylvie: “Ja, dat horen we ook wel eens. Als ik met collega’s praat en SODA alweer in de bloemetjes zet, zijn er bij die er nog nooit van gehoord hebben. Wij vertellen dan dat de tool zijn gewicht in goud waard is, haha. Mensen denken vaak dat hun bedrijf te klein is voor dergelijke investering, maar die heb je er zo uitgehaald. Daar zijn wij getuige van (lacht).”  

Tom: “Dus SODA neemt geen onmenselijke hap uit je budget?” 
Sylvie: “Nee, niet echt, omdat we er zoveel tijd mee winnen. And time is? Juist, ja: money (knipoogt).  

SODA is een complete oplossing voor loonadministratie met een quasi onbestaande foutenmarge. De efficiëntie van de tool geeft ons de ruimte om meer te investeren in onze klanten.  

En dat is onbetaalbaar, toch?.” 

Tom: “Met welke wervelende woorden vul jij deze zin aan, Sylvie? Als je anno 2024 je je loonadministratie nog handmatig verwerkt, dan …” 
Sylvie: “ …struikel je aan het einde van het jaar sowieso over de verschillen en onvolledigheden. De tijd die je daarmee verliest, kost je een figuurlijk fortuin.  

Wij krijgen daar letterlijk hoofdpijn van en SODA is onze beste pijnstiller (knipoogt).  

SODA bezorgt ons elke dag een correcte, up-to-date boekhouding, wat een verademing. De tool heeft ons leven vergemakkelijkt, ons een professioneler cachet gegeven en onze klanten blijer gemaakt. Wat wil een mens nog meer (lacht)?” 

Tom: “Ik kan werkelijk niets bedenken. Bedankt voor dit fijne gesprek.”