Life at Codabox: Peter Verhaegen, Customer Support Representative

Interviewer met dienst: Tom Blight

Toen ik Peter Verhaegen vroeg of ik hem mijn virtuele micro onder de neus mocht schuiven voor een vrank en vrij interview, was hij daar meteen voor te vinden.

Een rustige, no-nonsense Customer Support Representative, rots in de Codabox-branding, en voor altijd een Ramone: ik smeer alvast mijn stembanden in.

Tom: “Jouw naaste collega Andy ging je al voor in dit prettig vragenrondje. Jullie ronkende functietitel luidt identiek: Customer Support Rep . Doen jullie dezelfde job?”
Peter: “Er is een klein verschilletje. Andy houdt zich meer bezig met de technische kant van de zaken; ik ben eerder de administratieve EHBO, als in: klanten die problemen hebben met het systeem, volmachten, enzovoort. Maar ik ben wel Andy’s back-up.”

Tom: “Peter, naar intussen aloude gewoonte zet ik mijn gasten voor werkelijk loodzware dilemma’s. Hou je vast: de Jupiler Pro League of de National Football League (NFL)?”
Peter: “Ha, een strikvraag, maar ik heb erover nagedacht: De Jupiler Pro League als Club Brugge niet meespeelt: nee. NFL: go Dallas Cowboys.

Maar je vergeet de NBA, Tom! Basket is en blijft mijn eerste grote liefde.”

Tom: “Miljaar.”
Peter: “Tja, ik erfde de passie voor Amerikaanse sporten van mijn vader. Vijf jaar was ik, toen ik mijn eerste NBA-wedstrijd – toen nog op de kabel beschikbaar – zag.

Imposant. Spectaculair. En ik was verkocht, jong. Basket, American football, baseball, let them all in (lacht).”

Life at Codabox: Peter Verhaegen, Customer Support Representative

Tom: “Rock Werchter of Pukkelpop?”
Peter: “Allebei heel tof, maar Rock Werchter heeft een sentimentele waarde.

Mijn ouderlijk huis ligt op 8 km van de wei, en sinds 1999 – ik was toen een gast van 17 – heb ik geen enkele editie gemist.”

Tom: “En welke artiest aldaar blies je compleet van je sokken?”
Peter: Pwoeh, ik heb daar zoveel goeie dingen gezien en gehoord. Ik heb me ooit kapot geamuseerd tijdens de show van Vitalic, een Franse dj die de keet werkelijk deed ont-plof-fen. Absurde ervaring. Maar als je me vraagt wie de Oscar der optredens krijgt, moet ik geen seconde nadenken: Daft Punk op Pukkelpop.”

Tom: “Dansmuziek, zeg. Ik zag je eerder losgehen op Metallica, ofzo, meer de zware rock.”
Peter: “Ah, maar zoals mijn outfit je al vertelt, (nvdr: Ramones-T-shirt: check) kan ik stevige gitaar & drumzeer appreciëren; de punk zit er hier voor altijd in.

Noteer maar dat ik een ruime muzieksmaak heb; van The Offspring over Paul McCartney tot Rage Against The Machine & Muse.”

Tom: “Gaat het er in je gezin ook zo muzikaal aan toe?”
Peter: “Wel, ja, want mijn gezin dat is me, myself and Peter, de meestal happy single. Ik heb geen broers of zussen, dus mijn familie is klein (mijn ouders, en hier en daar wat nonkels en neven die ik af en toe zie) maar wel hecht.”

Tom: “Over naar hobby’s dan. Hoe kleur jij je vrije tijd in?”
Peter: “Vroeger heel veel sport – basket vooral – maar na me 30 jaar intensief smijten, heeft mijn lichaam aan de alarmbel getrokken. Mijn knieën en mijn rug hebben hun beste tijd gehad.

Dus, om op je vraag te antwoorden: avondje tv, avondje op stap met vrienden, en ik speel sinds een tijdje darts – competitie, hè (lacht).”

Tom: “Uiteraard. Zeg, in tijden waar de emoji’s uitgesproken sentiment vervangen: welke gebruik jij het meest?”
Peter: “Het huilend lachend gezichtje. I’m a sucker voor domme shit die in mijn telefoon belandt. Da’s soms echt gieren. Tja, boys will be boys, nietwaar?”

Tom: “Welk item uit je aards bestaan zou je niet meer kunnen wegdenken?”
Peter: “Als ik moet leven zonder multimedia, zit ik binnen de week in zak en as, Tom. Gsm, computer; de weg naar de wereld gaat over internet, hè.”

Tom: “Just. Want zonder web geen Codabox, zo is dat. Wanneer trad jij de wondere wereld van ons bedrijf binnen?”
Peter: “Dat was op 27 maart 2017, ik hoorde bij de eerste lading werknemers. Ik had recent mijn job verloren, zocht een nieuwe uitdaging en via via kon ik op gesprek gaan bij het toenmalige management.

Ik voelde al snel dat ze me wel zagen zitten als collega en omgekeerd: idem. De manier waarop ze mijn interesse aanwakkerden, de materie, de mensen van mijn team – de meesten zitten hier trouwens nog altijd – mja, dat paste als een snaar in een gitaar.”

Tom: “Fijn om te horen. Voor je ons kwam verblijden met je komst, deed je toen gelijkwaardig werk?”
Peter: “Ik heb eigenlijk journalistiek gestudeerd, dus initieel zocht ik jobs waar ik mijn talenknobbel kon laten roderen. Op zich kon ik daarin mijn ei wel kwijt, en ik hield van het klantencontact.

Maar ik ben een nieuwsgierig ventje. Dat klantengegeven gaan proeven in een andere sector boeide me wel, dus voilà, the rest is history.”

Tom: “Hoe zou jij je rol bij Codabox omschrijven?”
Peter: “Op de minder fraaie manier? Ik regel wat de klanten zelf niet geregeld krijgt, haha.

In essentie hebben wij een heel gebruiksvriendelijk & toegankelijk platform gemaakt waarop onze klant meestal wel hun weg op kunnen vinden. Maar niets is natuurlijk 100% foutloos of duidelijk; dus daarom vinden ze dan de weg naar ons team.

Klanten met allerlei vragen depanneren– bijvoorbeeld iemand nieuw toevoegen in het systeem, of uitvlooien waarom er iets niet in orde is of waarom er iets ontbreekt – is mijn reason of being (lacht).

Sommige vragen zijn snel afgehandeld, op andere bijt ik langer mijn tanden stuk, of is het wachten op input van externe partijen. Maar de meeste mensen reageren erg dankbaar en daar haal ik erg veel voldoening uit.”

Tom: “Peter, je werkstijl in 3 woorden?”
Peter: “Methodisch, berekend en toch empathisch. Mijn job is in principe pure logica, maar er zijn natuurlijk mensen mee gemoeid, en dat mag je nooit vergeten.

Ik vind dat echt de sterkte binnen ons team; wij blijven vriendelijk, of het nu een makkelijke of moeilijke vraag is. Snel, professioneel en toch met de glimlach, ik zou zelf héél graag klant zijn bij ons (lacht).”

Tom: “De cultuur bij Codabox, gooi het eruit in 1 zin.”
Peter: “Gedreven. Al-les geven, en toch tijd vinden om tussendoor te ontspannen, te lachen en te zeveren.”

Tom: “En nog eentje voor het happy end: wat is het beste professionele advies dat je ooit kreeg?”
Peter: “Professioneel weet ik het niet zo meteen, maar qua levensles: kop op en recht vooruit. ”

En in het verlengde daarvan, zei mijn grote idool Kobe Bryant ooit : “The only thing you can control on the way to greatness, is how hard you work to achieve it

Tom: “Dat kan zo op een scheurkalender. Merci voor dit warme gesprek.”

Deze informatie zal je interesseren...

Maak nu de klik met digitaal boekhouden

Bel of mail ons gerust voor meer informatie en betaalbare prijzen.