Life at Codabox: Stijn Moens, Customer Support Representative

Interviewer met dienst: Tom Blight

Stijn Moens is Customer Support Rep bij Codabox. De looks van een metalhead en diplomatischer dan Kofi Annan in zijn beste jaren. Meester in de beeldende kunst, gitarist en kaastoerist met het talent om creativiteit en structuur symbiotisch te laten samenvallen. Als je dan ook nog peter bent van een varken, wil iedereen je strikken voor een interview. Gelukkig waren wij eerst.

Tom: “Absoluut. Buiten dat kaastoerisme, wat doe je nog zoal in je vrije tijd?”
Stijn: “Ik speel in een band. We schrijven zelf onze nummers, treden op en proberen om de x aantal jaar een plaat uit te brengen. De laatste was in 2022 en we zijn nu volop bezig met nieuw materiaal. Dat samen creëren – ikzelf ben niet de man van teksten, doe mij maar korte riffs – vind ik geweldig.”

Tom: “Naast al dat Witch Pissen, hoe kom je tot rust na een drukke dag?”
Stijn: “Ik begin op de trein al te lezen of een serie te kijken. Thuis installeer ik me achter het fornuis, want ik ben meestal de kok. En ik vind dat echt ontspannend. ’s Avonds vind je me vaak voor de televisie. Ik ben een enorme fan van films en series, en dan vooral van die jaren ‘80-brol. Horror, en zo, love it.”

Tom: “Vul aan: ik kan niet leven zonder …?”
Stijn: “Katrien. Ik moet hier punten scoren (lacht). Als je het over dingen hebt: ik ben niet zo gehecht aan spullen. Ik zou m’n gitaar wil missen, maar bon, het is nu niet dat mijn wereld instort zonder.”

Tom: “Dat past helemaal bij de no-nonsensegast die ik van kantoor ken. Hoelang ben jij al een Codaboxer?”
Stijn: “Sinds 2013. Ik volgde op dat ogenblik een opleiding administratief medewerker bij de VDAB, onder meer om mijn Frans bij te schaven en wat populairder te worden op de arbeidsmarkt. Ik ben meester in de beeldende kunst en daar zit nu niet elk bedrijf ademloos op te wachten. Die cursus bij de VDAB was zo vre-se-lijk dat ik in élke vacature mijn redding zag. Ik schreef heel veel sollicitatiebrieven, en Codabox – niet ver van waar ik woonde, dus dat trof – viste me op.”

Tom: “Wat trok je precies aan?”
Stijn: “Eerlijk? Ik wou onder die VDAB-cursus uit muizen; ik zou alles hebben aangenomen. (Nvdr: En vult kurkdroog aan: “Al klinkt dat nu wel heel erg fout.”)

Tom: “Heeft je motivatie intussen koosjere proporties aangenomen?”
Stijn: “Affirmatief, Tom. Codabox is een nichebedrijf in een sector die snel en continu evolueert, en dat boeit me zeer. Van bij het begin heb ik contact met klanten en dat houdt de schwung erin. Mensen voorthelpen en horen dat ze oprecht blij zijn; dat geeft veel voldoening.”

Tom: “Jij bent Customer Support Rep. Vertel ’s wat deze droomjob inhoudt.”
Stijn: “Ik heb een specifieke rol. Beschouw me als een Inside Sales Support; ik begin waar het werk van de salesmensen eindigt. Zij sloten de deal, en ik zet al het nodige klaar in het systeem zodat de klant met onze tools kan beginnen werken. ‘Mergers & acquisitions’ zijn ook een groot deel van mijn takenpakket. Boekhoudkantoren die worden overgenomen of zelf een overname doen, een eenmanszaak die naar een vennootschap overstapt; daar komt heel wat administratief werk bij kijken en daar zet ik mijn tanden in.”

Tom: “Het volledige backendverhaal, de MyCodabox-omgeving up & running houden, zorgen dat de facturatie loopt zoals ze moet lopen: die dingen neem jij mee onder je vleugels dan?”
Stijn: “Ik had het zelf niet beter kunnen zeggen, Tom.”

Tom: “Codabox nam niet lang na de opstart al een hoge vlucht. Dat heeft ongetwijfeld je manier van werken beïnvloed?”
Stijn: “Het bedrijf groeide inderdaad als gras. Maar de eerste twee jaren dat ik hier werkte, veranderde er qua extra personeel weinig. Ik had eigenlijk geen idee dat het aantal klanten sinds de opstart al bijna verdriedubbeld was. Ik worstelde dus een tijdje met het idee dat ik het was die de dingen niet goed aanpakte. Anyway, ik ontdekte dat structuur en duidelijkheid voor mij erg belangrijk zijn. Daarom schrijf ik ook veel op en giet het in heldere overzichten; handig voor mezelf en voor mijn collega’s. Klink ik nu als een streber, Tom (zelfrelativerend lachje)?”

Tom: “Wat is werkgewijs een van je grootste uitdagingen?
Stijn: “Dat niet iedereen werkt zoals je zelf werkt. Ik erger me dood aan de traagheid – niet de helaasheid – der dingen. En laat mijn job nu net veel wachten inhouden. Ik ga fanatiek achter de info aan, maar blijf wel diplomatisch. Blijkbaar straal ik rust uit, dus als die perceptie me sneller naar mijn doel brengt: prima voor mij (lacht).”

Tom: “Een succesverhaal hier of daar dat je graag wil delen?”
Stijn: “Eerlijk gezegd voelt elke fusie die ik regel als een overwinning; ik lever soms een halve veldstrijd. Ik ben altijd zó blij als alles afgehandeld is. Bij de ene klant gaat dat vlotjes op één dag, bij de andere sleept het maanden aan. En je weet intussen hoeveel ik van wachten hou, hè Tom.”

Tom: “Hoe heb jij de werkcultuur bij Codabox zien evolueren?”
Stijn: “In het begin ging het er hier losjes aan toe, familiair bijna. Ondertussen is er wat meer structuur gekomen, maar de sfeer op de Codabox-vloer is nog altijd onevenaarbaar; we zijn en blijven een heel hechte, plezante groep.”

Tom: “Dat vind ik nu ‘s een pracht van een statement om mee af te sluiten. Dank je voor dit melodieuze interview.